Milford Sound
Door: Robert
Blijf op de hoogte en volg Mies
13 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Milford Sound
Het verslag van Milford Sound is helaas verloren gegaan, daarom nog maar een keertje.
Vanuit Queenstown naar Te Anau gereden waarbij we af en toe wat regen hadden onderweg. In Te Anau aangekomen was de lucht lekker opgeklaard zodat we nog lekker van de zo'n konden genieten.
De volgende ochtend vroeg op gestaan omdat we op excursie gingen naar de Milford Sound. Deze ligt in het grootste nationale. Park van het zuider eiland van NZ. Deze Milford Sound is vergelijkbaar met de fjorden van Noorwegen. Vanuit de bergen liepen de gletsjers in de richting van zee. Toen de aarde enige tijd geleden ook al een opwarmingsperiode meemaakte smolten de gletsjers en ontstonden diepe kloven richting de zee. Het overvloedige ijs en sneeuw smolt en vormde rivieren richting de fjorden. Deze zorgden voor uitslijting van de dalen. Toen de opwarming verder ging na de laatste ijstijd ( dat zo'n eeuw of wat geleden zijn, misschien wel eerder een aantal miljoen jaar geleden, ik moet dat eens navragen aan mijn vader) steeg het zeeniveau zover dat de rivieren in 1 klap het zeeniveau bereikte. Zodat van de watervallen op dat moment niets meer overbleef.
Er valt in dit natuurgebied gemiddeld 700 mm regen per maand. Met als uitschieter februari 1968 toen er meer dan 1.75 METER viel. Dit is meer dan Mies lang is!!!
Ook bij ons was het regenachtig weer met soms meer en dan weer minder regen.
De excursie begon met een busrit van dik 2 uur. Gelukkig met verschillende tussenstops. Een er van was bij de Mirror Lakes. Dit zijn ondiepe meren die bij windstilte en geen regen letterlijk als spiegel kunnen fungeren. Bij ons was het helaas niet helemaal droog, maar het effect is prachtig. Op weg naar de boot moesten we door de Holmer tunnel. Dhr. Hommer dacht deze tunnel wel even aan te leggen. Uiteindelijk duurde het ruim 65 jaar voordat hij zijn volledige lengte van 1200 meter klaar had.
Aangekomen bij de boot was het een toeristisch gedoe. Kaartjes, vouchers etc. Op de boot werden even alle toeristische plekken aangedaan. De hoogste waterval en het diepste punt en al dat soort dingen. Wel leuk was dat er een groep dolfijnen langs kwam en er een aantal zeerobben op de rotsen lagen.
Op de terugtocht van de bootreis werden we afgezet bij een natuurcentrum waar het een en ander over het ontstaan van dit nationaal park werd uitgelegd. Ze lieten hier ook het zeldzame black coral zien dat op een zeer geringe diepte groeit. Normaal groeit dit beneden 500 meter diepte, en hier al op 25 meter diepte. Je verwacht bij deze benaming natuurlijk zwart koraal. Niets is minder waar het is spierwit!! Ze hadden een soort koker in het water gemaakt die de vissen en planten van de Milford Sound lieten zien. Dit was wel leuk om te zien omdat het geen aquarium was maar echt gewoon in het water met vissen die als ze dat wilden langs konden zwemmen, maar het ook niet konden doen!
Op de terugrit met de bus nog een mooie waterval aangedaan, maar de dag viel ons een beetje tegen. Misschien wel vanwege het weer. In de folders ziet het er veel mooier uit ( maar dan is het wel mooi weer).
Vanuit Queenstown naar Te Anau gereden waarbij we af en toe wat regen hadden onderweg. In Te Anau aangekomen was de lucht lekker opgeklaard zodat we nog lekker van de zo'n konden genieten.
De volgende ochtend vroeg op gestaan omdat we op excursie gingen naar de Milford Sound. Deze ligt in het grootste nationale. Park van het zuider eiland van NZ. Deze Milford Sound is vergelijkbaar met de fjorden van Noorwegen. Vanuit de bergen liepen de gletsjers in de richting van zee. Toen de aarde enige tijd geleden ook al een opwarmingsperiode meemaakte smolten de gletsjers en ontstonden diepe kloven richting de zee. Het overvloedige ijs en sneeuw smolt en vormde rivieren richting de fjorden. Deze zorgden voor uitslijting van de dalen. Toen de opwarming verder ging na de laatste ijstijd ( dat zo'n eeuw of wat geleden zijn, misschien wel eerder een aantal miljoen jaar geleden, ik moet dat eens navragen aan mijn vader) steeg het zeeniveau zover dat de rivieren in 1 klap het zeeniveau bereikte. Zodat van de watervallen op dat moment niets meer overbleef.
Er valt in dit natuurgebied gemiddeld 700 mm regen per maand. Met als uitschieter februari 1968 toen er meer dan 1.75 METER viel. Dit is meer dan Mies lang is!!!
Ook bij ons was het regenachtig weer met soms meer en dan weer minder regen.
De excursie begon met een busrit van dik 2 uur. Gelukkig met verschillende tussenstops. Een er van was bij de Mirror Lakes. Dit zijn ondiepe meren die bij windstilte en geen regen letterlijk als spiegel kunnen fungeren. Bij ons was het helaas niet helemaal droog, maar het effect is prachtig. Op weg naar de boot moesten we door de Holmer tunnel. Dhr. Hommer dacht deze tunnel wel even aan te leggen. Uiteindelijk duurde het ruim 65 jaar voordat hij zijn volledige lengte van 1200 meter klaar had.
Aangekomen bij de boot was het een toeristisch gedoe. Kaartjes, vouchers etc. Op de boot werden even alle toeristische plekken aangedaan. De hoogste waterval en het diepste punt en al dat soort dingen. Wel leuk was dat er een groep dolfijnen langs kwam en er een aantal zeerobben op de rotsen lagen.
Op de terugtocht van de bootreis werden we afgezet bij een natuurcentrum waar het een en ander over het ontstaan van dit nationaal park werd uitgelegd. Ze lieten hier ook het zeldzame black coral zien dat op een zeer geringe diepte groeit. Normaal groeit dit beneden 500 meter diepte, en hier al op 25 meter diepte. Je verwacht bij deze benaming natuurlijk zwart koraal. Niets is minder waar het is spierwit!! Ze hadden een soort koker in het water gemaakt die de vissen en planten van de Milford Sound lieten zien. Dit was wel leuk om te zien omdat het geen aquarium was maar echt gewoon in het water met vissen die als ze dat wilden langs konden zwemmen, maar het ook niet konden doen!
Op de terugrit met de bus nog een mooie waterval aangedaan, maar de dag viel ons een beetje tegen. Misschien wel vanwege het weer. In de folders ziet het er veel mooier uit ( maar dan is het wel mooi weer).
-
14 Februari 2014 - 21:52
Jos:
Hoi Robert en Mies,
Zijn mooie reisverslagen en prachtige foto's.
De camper ziet er ook goed uit en zo te zien van alle gemakken voor zien.
Kijk elke dag of er weer een nieuw verhaal is. Je zou zo gaan denken of dat ook wat voor ons kan zijn. haha
Hier in Nederland is het niet veel met het weer.Gelukkig dat we de Olympische spelen hebben.
Jullie huis staat er nog. Leuk nieuws hé.
Veel plezier en geniet ervan.
Groet Jos
P.s Er waren geen Valentijns kaarten. -
16 Februari 2014 - 18:30
Astrid En Roel:
Lieve Mies en Beste Robert,
Wat en prachtig land is dit met zijn natuurschoon. Genieten jullie ook van de hamburgers daar.
Jullie verhalen op deze site zijn geweldig iedereen is jaloers op jullie.
Maar geniet er van en tot het volgende verslag.
Groetn van Astrid en Roel -
25 Februari 2014 - 21:15
Mirjam Dijkstra:
Hoi Robert en Mies,
Leuk om alles te lezen wat jullie meemaken.
Een voorproefje voor mijn reis straks naar Nieuw Zeeland!
Geniet er nog even van!
Mirjam Dijkstra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
